- Bu İşlem Ne İçin Yapılır
- Erbaini İdrisiyye 13. İsim havassı
- Bu İşlemin Zamanı
- Uygulama içinde bahsedilen zamanlar
- Bu İşlemin Tütsüleri
- Konu içinde tütsüler varsa onlar
- Bu İşlemi Tecrübe Eden
- Yok
- Bu İşlemin Kaynağı
- Cübbeli Ahmed Hoca - Erbaini İdrisiyye Risalesi
يَا زَكِيُّ الطَّاهِرُ مِنْ كُلِّ آفَةٍ بِقُدْسِهِ، يَا زَكِيُّ
"Yâ Zekiyyü't-tâhiru min külli âfetin bi kudsihî, yâ Zekiyy!"
"Ey mukaddeslik vasfıyla her türlü noksanlıktan tertemiz ve arınmış olan! Yâ Zekiyy!"
BU İSM-İ ŞERÎFİN BAZI HAVÂSSI
1. Her kim insanlar arasında fısk-ı fücur, yalan ve kötü bir ahlak ile meşhur olsa ama hakikatte kendisi böyle olmasa bu kişi 3 miskal (takriben 14 gr.) yahut (beş-yedi gibi) tek sayıya riayetle daha fazla ağırlıkta olan bir kurşun levha alıp üzerine bu ism-i şerifi demirden bir çivi veya iğneyle çizerek yazsın .
Ardından da:
فُلَانَ ابْنِ فُلَانَ
ibaresinin olduğu yerde önce kendisinin sonra babasının ismini yazarak:
عَقَدْتُ أَلْسِنَةَ الْخَلْقِ وَ الْبَشَرِ عَنْ فُلَانَ ابْنِ فُلَانَ
"Felan oğlu felan(ın aleyhine konuşmaların)dan mahlukatın ve insanların dillerini bağladım" duasını yazsın.
Sonra bu kurşun levhayı ud ve anber ile tütsüleyip başının ön tarafında taşısın. İşte o zaman bütün mahlukatın dilleri kendisi hakkında kötü söz konuşmaktan bağlanır ve o kişiyi ancak hayırla yad ederler. Bu, defalarca tecrübe edilmiş ve Allâh-u Te'âlâ'ya hamdolsun ki sahih bulunmuştur.
"Niyetin senin merkebindir" buyrulur. Yani her zaman iyi niyet üzere ol ki, muradın hasıl olsun.
2. Her kim bu ism-i şerifi çokça zikrederse işleri kolaylaşır ve kendisini gören herkes Allâh-u Te'âlâ'nın izniyle ondan çekinir ve kendisine saygı gösterir.
3. Her kim halvet-i kebire (büyük halvet) ile yedi gün halvete girer de bu ism-i şerifi her gün yedi bin (7000) kere okursa, yedinci gününde halvete girdiği mekanın kıble tarafındaki duvar yarılarak içinden (manevi) bir şahıs çıkar ve o kişiyle anlaşma yapar sonra ona üzerinde kudret kalemiyle bu ism-i şerifin yazılı olduğu yumurta gibi bir mühür verir.
Artık o mührü hayızlıların, cünüplerin, fasık ve facir kimselerin gözlerinden koruması gerekir.
Ardından o kişiye isteğinin hasıl olması için o mührün üzerinde yazan isimleri öğretir ve: "Bir sıkıntın olursa bu isimleri yedi kere oku, biz hemen geliriz" der.
Fakat o zat bunun hasıl olması için cemaatle namaz kılmaya devam etmek, abdestsiz oturmamak ve asla haram yememek gibi riayet edilmesi gereken bazı şartlar öne sürer. Eğer kişi bunları yerine getirmeye muvaffak olursa o manevi şahıs kendisi için bir hizmetçi olur, eğer bu şartlara riayet etmezse zararına çalışır.
Not: Halvet büyük ve küçük olmak üzere iki çeşittir. Büyük halvet; kişinin toprağa bitişik olan alt kat gibi alçak bir mekanda, kendisiyle yer arasında ancak hasır gibi bir şey bulunarak oturması, sürekli oruç tutması ve sadece kuru üzümle arpa ekmeği yiyerek iftar etmesiyle olur. Bu arada hayvani gıdalardan ve onlardan üretilen süt, peynir ve kaymak gibi tüm ürünlerden de uzak durur. Küçük halvet ise; sadece insanlardan ve hayvani gıdalardan uzak durmaktır.
4. Her kim bu ism-i şerifi halvete girmeden, oruç tutmadan ve riyazat yapmadan (mutad yaşantısına devam ettiği halde) günde yedi bin (7000) kere olmak üzere kırk gün boyunca okursa; insanların isteklerini yerine getiren, ruhlar aleminden yedi ruh ona hizmetçi kılınır. Artık onlar o kişinin isteklerini yerine getirmeye çalışırlar.
5. Bu ism-i şerif sırf kemali isimlerdendir. Her kim bu ism-i şerifi çokça zikretmeye devam ederse Allâh-u Te'âlâ dini ve ırzı (namus, haysiyet ve şerefi) hususunda onu tamamlar (noksanlıklardan muhafaza buyurur). Eğer günah işleyen biriyse Allâh-u Te'âlâ bu ism-i şerifin bereketiyle yaptığı işleri ona çirkin gösterir ve tevbe nasip eder.
6. Allâh-u Te'âlâ bu ism-i şerifi Hûd (Aleyhisselâm)a indirmiştir. Bu ism-i şerifin bereketiyle Allâh-u Te'âlâ kendisini ve ona iman edenleri şiddetli açlık, kuraklık, pahalılık ve vebadan korumuştur. Çünkü Allâh-u Te'âlâ Hûd (Aleyhisselâm)ı kavmine gönderdiği zaman hepsi onu inkar etmişler. Allâh-u Te'âlâ da onlara elli sene boyunca yağmur yağdırmamış, bu sebeple onlar vahşi hayvanları ve kuşları yiyecek hale gelmişlerdir.
Bu sırada Hûd (Aleyhisselâm) ve beraberindeki mü'minler ise halis ve temiz buğday (ekmeği) yemekteydiler. Zira Allâh-u Te'âlâ ona hem kendisinin hem de beraberindekilerin azığını alıp bir dağa çıkmasını emretmişti. Kendisi orada açık bir pencere buluyor ve içinden dilediği kadar buğday (ekmeği) alıyordu da kendisi, ailesi ve mü'minler ondan yiyorlardı ki, işte bunların hepsi bu ism-i şerifin bereketiyle hasıl oluyordu.
7. Bu ism-i şerifi zikretmek (ve faydasını görmek) ismi Habib olanlara çok uygun düşer.
8. Her kim çarşamba günü gusül alır, zeval vakti güzelce abdest alıp öğlen namazını kılar, sonra bu ism-i şerifi bin elli bir (1051) kere okursa, cinler ona boyun eğer, yeşil elbiselerle ona görünüp hacetlerini görürler. Ancak okuma esnasında ud kokusuyla tütsülenmelidir. [Şihâbüddîn es-Sühreverdî, Şerhu'l-esmâi'l-erba'în, Yazma Nüsha, Ayasofya, no:377, verak:112; Ayasofya, no:3358, verak:144, Yazma Bağışlar, no:2773, verak:5-6; Beyazıd Devlet, no:1256, verak:13-14; Muhammed ibnü Hatîriddîn, el-Cevâhiru'l-hams, sh:224-228; Şeyh Muhammed et-Tûnusî, er-Ravzatü's-sündüsiyye, sh:21-22; Fazlullâh Muhammed ibnü Eyyûb, Fetâve's-sûfiyye, verak:140]
"Yâ Zekiyyü't-tâhiru min külli âfetin bi kudsihî, yâ Zekiyy!"
"Ey mukaddeslik vasfıyla her türlü noksanlıktan tertemiz ve arınmış olan! Yâ Zekiyy!"
BU İSM-İ ŞERÎFİN BAZI HAVÂSSI
1. Her kim insanlar arasında fısk-ı fücur, yalan ve kötü bir ahlak ile meşhur olsa ama hakikatte kendisi böyle olmasa bu kişi 3 miskal (takriben 14 gr.) yahut (beş-yedi gibi) tek sayıya riayetle daha fazla ağırlıkta olan bir kurşun levha alıp üzerine bu ism-i şerifi demirden bir çivi veya iğneyle çizerek yazsın .
Ardından da:
فُلَانَ ابْنِ فُلَانَ
ibaresinin olduğu yerde önce kendisinin sonra babasının ismini yazarak:
عَقَدْتُ أَلْسِنَةَ الْخَلْقِ وَ الْبَشَرِ عَنْ فُلَانَ ابْنِ فُلَانَ
"Felan oğlu felan(ın aleyhine konuşmaların)dan mahlukatın ve insanların dillerini bağladım" duasını yazsın.
Sonra bu kurşun levhayı ud ve anber ile tütsüleyip başının ön tarafında taşısın. İşte o zaman bütün mahlukatın dilleri kendisi hakkında kötü söz konuşmaktan bağlanır ve o kişiyi ancak hayırla yad ederler. Bu, defalarca tecrübe edilmiş ve Allâh-u Te'âlâ'ya hamdolsun ki sahih bulunmuştur.
"Niyetin senin merkebindir" buyrulur. Yani her zaman iyi niyet üzere ol ki, muradın hasıl olsun.
2. Her kim bu ism-i şerifi çokça zikrederse işleri kolaylaşır ve kendisini gören herkes Allâh-u Te'âlâ'nın izniyle ondan çekinir ve kendisine saygı gösterir.
3. Her kim halvet-i kebire (büyük halvet) ile yedi gün halvete girer de bu ism-i şerifi her gün yedi bin (7000) kere okursa, yedinci gününde halvete girdiği mekanın kıble tarafındaki duvar yarılarak içinden (manevi) bir şahıs çıkar ve o kişiyle anlaşma yapar sonra ona üzerinde kudret kalemiyle bu ism-i şerifin yazılı olduğu yumurta gibi bir mühür verir.
Artık o mührü hayızlıların, cünüplerin, fasık ve facir kimselerin gözlerinden koruması gerekir.
Ardından o kişiye isteğinin hasıl olması için o mührün üzerinde yazan isimleri öğretir ve: "Bir sıkıntın olursa bu isimleri yedi kere oku, biz hemen geliriz" der.
Fakat o zat bunun hasıl olması için cemaatle namaz kılmaya devam etmek, abdestsiz oturmamak ve asla haram yememek gibi riayet edilmesi gereken bazı şartlar öne sürer. Eğer kişi bunları yerine getirmeye muvaffak olursa o manevi şahıs kendisi için bir hizmetçi olur, eğer bu şartlara riayet etmezse zararına çalışır.
Not: Halvet büyük ve küçük olmak üzere iki çeşittir. Büyük halvet; kişinin toprağa bitişik olan alt kat gibi alçak bir mekanda, kendisiyle yer arasında ancak hasır gibi bir şey bulunarak oturması, sürekli oruç tutması ve sadece kuru üzümle arpa ekmeği yiyerek iftar etmesiyle olur. Bu arada hayvani gıdalardan ve onlardan üretilen süt, peynir ve kaymak gibi tüm ürünlerden de uzak durur. Küçük halvet ise; sadece insanlardan ve hayvani gıdalardan uzak durmaktır.
4. Her kim bu ism-i şerifi halvete girmeden, oruç tutmadan ve riyazat yapmadan (mutad yaşantısına devam ettiği halde) günde yedi bin (7000) kere olmak üzere kırk gün boyunca okursa; insanların isteklerini yerine getiren, ruhlar aleminden yedi ruh ona hizmetçi kılınır. Artık onlar o kişinin isteklerini yerine getirmeye çalışırlar.
5. Bu ism-i şerif sırf kemali isimlerdendir. Her kim bu ism-i şerifi çokça zikretmeye devam ederse Allâh-u Te'âlâ dini ve ırzı (namus, haysiyet ve şerefi) hususunda onu tamamlar (noksanlıklardan muhafaza buyurur). Eğer günah işleyen biriyse Allâh-u Te'âlâ bu ism-i şerifin bereketiyle yaptığı işleri ona çirkin gösterir ve tevbe nasip eder.
6. Allâh-u Te'âlâ bu ism-i şerifi Hûd (Aleyhisselâm)a indirmiştir. Bu ism-i şerifin bereketiyle Allâh-u Te'âlâ kendisini ve ona iman edenleri şiddetli açlık, kuraklık, pahalılık ve vebadan korumuştur. Çünkü Allâh-u Te'âlâ Hûd (Aleyhisselâm)ı kavmine gönderdiği zaman hepsi onu inkar etmişler. Allâh-u Te'âlâ da onlara elli sene boyunca yağmur yağdırmamış, bu sebeple onlar vahşi hayvanları ve kuşları yiyecek hale gelmişlerdir.
Bu sırada Hûd (Aleyhisselâm) ve beraberindeki mü'minler ise halis ve temiz buğday (ekmeği) yemekteydiler. Zira Allâh-u Te'âlâ ona hem kendisinin hem de beraberindekilerin azığını alıp bir dağa çıkmasını emretmişti. Kendisi orada açık bir pencere buluyor ve içinden dilediği kadar buğday (ekmeği) alıyordu da kendisi, ailesi ve mü'minler ondan yiyorlardı ki, işte bunların hepsi bu ism-i şerifin bereketiyle hasıl oluyordu.
7. Bu ism-i şerifi zikretmek (ve faydasını görmek) ismi Habib olanlara çok uygun düşer.
8. Her kim çarşamba günü gusül alır, zeval vakti güzelce abdest alıp öğlen namazını kılar, sonra bu ism-i şerifi bin elli bir (1051) kere okursa, cinler ona boyun eğer, yeşil elbiselerle ona görünüp hacetlerini görürler. Ancak okuma esnasında ud kokusuyla tütsülenmelidir. [Şihâbüddîn es-Sühreverdî, Şerhu'l-esmâi'l-erba'în, Yazma Nüsha, Ayasofya, no:377, verak:112; Ayasofya, no:3358, verak:144, Yazma Bağışlar, no:2773, verak:5-6; Beyazıd Devlet, no:1256, verak:13-14; Muhammed ibnü Hatîriddîn, el-Cevâhiru'l-hams, sh:224-228; Şeyh Muhammed et-Tûnusî, er-Ravzatü's-sündüsiyye, sh:21-22; Fazlullâh Muhammed ibnü Eyyûb, Fetâve's-sûfiyye, verak:140]
