Benim anladığım, hiç bir vefk, hiç bir tılsım, hiçbir dua hangisi olursa olsun olacağına şüphesiz inanmadan çalışmıyor. yani bi deneyeyim belki faydası olur gibi düşünce ile yapılan işlemler tutmuyor. şeytan kalbe şüphe sokabildiyse aklımıza belki lafı geliyorsa o verilen manevi mücevheri kaybettik demektir. o sebeple bir hazine bulduğumuzda ilk olarak kalbimizde, tamam bu mücevherle şu işimi kesinlikle hallederim diye bir his oluşmadıysa sorun vefkte tılsımda dua da değil kalbimizdedir. önce şeytanın oraya vesvese verip şüphe sokmasını engellemeliyiz. Yoksa o kadar büyük evliyaların keşfedip buldukları bu hazineler yanlış olamaz.
